AIESEC bijeenkomst en voetbalwedstrijd
Door: Viola
Blijf op de hoogte en volg Viola
15 November 2007 | Turkije, Izmir
Afgelopen week speele PSV Eindhoven tegen Fenerbahce. Deze wedstrijd hebben we natuurlijk hier in izmir meegekregen en gekeken! Turken zijn behoorlijk fanatiek wat betreft voetbal, dus dacht ik dat het wel zo leuk was als ik mn mooie oranje leeuwen-lederhosen aantrok en PSV ging aanmoedigen (ookal ben ik nog nooit van mn leven in Eindhoven geweest en heb ik geen idee wie er in PSV speelt).
Jammer dat we uiteindelijk verloren hebben, maar heel veel kan het me ook niet boeien.
Vrijdag was de moeder van Ozan, Fikriye, jarig en heb ik een kadotje voor haar gekocht waar ze heel blij mee was. We hebben 's avonds samen gegeten en zijn daarna ergens vlakbij kazandibi gaan eten. Zaterdag heb ik met Aydan afgesproken om te gaan winkelen in Alsancak, maar toen we net aan onze shoptocht begonnen stortte de regen met bakken uit de hemel, en hebben we het dus maar bij 1 winkel gelaten (Zara, dat dan weer wel!). Dit omdat wanneer het hier regent in Izmir de straten gelijk blank staan en je maar beter ergens kunt gaan schuilen totdat het water gezakt is. 's Middags hadden we een AIESEC bijeenkomst voor de nieuwe turkse leden in Izmir en Aydan had met haar groep het thema Turkije en de EU. Ze had gevraagd of ik erbij wilde zijn en een soort presentatie wilde houden over wat ik van het onderwerp weet en vind. Dus dat heb ik gedaan. k was alleen nog al teleurgesteld dat de meeting in het turks begon en niet in het engels zoals eigenlijk de bedoeling is bij AIESEC. Maar de meeste studenten hier zijn nogal verlegen als het gaat om engels praten dus Aydan wilde ze niet gelijk afschrikken. Uiteindelijk hoorde ik dat ze het over de EU en Turkije hadden en dus vond ik het nodig dat ze in het engels verder gingen, eerst heb ik zelf een lang verhaal verteld over wat ik weet van het onderwerp. Ik hoop dat ze het begrepen hebben, want maar drie studenten gingen na mijn verhaal met me in gesprek. hierna gingen ze weer vrolijk in het turks verder...
Na de meeting had het echter zo hard geregend dat we door wel 30 cm water en modder door de stad moesten lopen.. schoenen en broek zeiknat. Ik ben naar het Karsiyaka (trainee) huis gegaan en heb daar mn schoenen kunnen wassen en drogen. s avonds hebben we niet veel bijzonders gedaan, maar gewoon gezellig gezeten en gekletst. Zondagavond vierde maya (japans meisje) haar verjaardag (zie foto's) en hebben we s middags een kadotje voor haar gekocht. Ze had heerlijk japans voor ons gekookt!
Verder deze week ben ik weer gewoon engelse les aan het geven bij EÇEV. Het valt niet mee want ik sta elke dag alleen voor een groep van bijna 25 turkse kinderen die niet allemaal even goed naar me luisteren. Bij EÇEV denken ze dat het wel makkelijk is iemand die turks kan en de kinderen engelse les kan geven. Ik kan natuurlijk wel een beetje turks maar het is onvoldoende en onmogelijk om hiermee aan turkse kinderen iets uit te leggen over de engelse taal of om ze uberhaupt te begrijpen als ze allemaal door elkaar schreeuwen. Sommige lessen gaan heel goed en heb ik echt het gevoel dat ik ze iets leer, maar vaak sta ik te schreeuwen tegen de kinderen dat ze stil moeten zijn. Het maakt trouwens niet uit of ik in het turks of engels tegen ze schreeuw, want ze zijn hier nooit onder de indruk en het maakt dus nauwelijks verschil. In de les zijn het monsters maar na de les komen ze alsnog allemaal naar me toe om me te kussen en te zeggen dat ik mooie ogen heb... echt begrijpen doe ik het dus niet..
tot zo ver!
Jammer dat we uiteindelijk verloren hebben, maar heel veel kan het me ook niet boeien.
Vrijdag was de moeder van Ozan, Fikriye, jarig en heb ik een kadotje voor haar gekocht waar ze heel blij mee was. We hebben 's avonds samen gegeten en zijn daarna ergens vlakbij kazandibi gaan eten. Zaterdag heb ik met Aydan afgesproken om te gaan winkelen in Alsancak, maar toen we net aan onze shoptocht begonnen stortte de regen met bakken uit de hemel, en hebben we het dus maar bij 1 winkel gelaten (Zara, dat dan weer wel!). Dit omdat wanneer het hier regent in Izmir de straten gelijk blank staan en je maar beter ergens kunt gaan schuilen totdat het water gezakt is. 's Middags hadden we een AIESEC bijeenkomst voor de nieuwe turkse leden in Izmir en Aydan had met haar groep het thema Turkije en de EU. Ze had gevraagd of ik erbij wilde zijn en een soort presentatie wilde houden over wat ik van het onderwerp weet en vind. Dus dat heb ik gedaan. k was alleen nog al teleurgesteld dat de meeting in het turks begon en niet in het engels zoals eigenlijk de bedoeling is bij AIESEC. Maar de meeste studenten hier zijn nogal verlegen als het gaat om engels praten dus Aydan wilde ze niet gelijk afschrikken. Uiteindelijk hoorde ik dat ze het over de EU en Turkije hadden en dus vond ik het nodig dat ze in het engels verder gingen, eerst heb ik zelf een lang verhaal verteld over wat ik weet van het onderwerp. Ik hoop dat ze het begrepen hebben, want maar drie studenten gingen na mijn verhaal met me in gesprek. hierna gingen ze weer vrolijk in het turks verder...
Na de meeting had het echter zo hard geregend dat we door wel 30 cm water en modder door de stad moesten lopen.. schoenen en broek zeiknat. Ik ben naar het Karsiyaka (trainee) huis gegaan en heb daar mn schoenen kunnen wassen en drogen. s avonds hebben we niet veel bijzonders gedaan, maar gewoon gezellig gezeten en gekletst. Zondagavond vierde maya (japans meisje) haar verjaardag (zie foto's) en hebben we s middags een kadotje voor haar gekocht. Ze had heerlijk japans voor ons gekookt!
Verder deze week ben ik weer gewoon engelse les aan het geven bij EÇEV. Het valt niet mee want ik sta elke dag alleen voor een groep van bijna 25 turkse kinderen die niet allemaal even goed naar me luisteren. Bij EÇEV denken ze dat het wel makkelijk is iemand die turks kan en de kinderen engelse les kan geven. Ik kan natuurlijk wel een beetje turks maar het is onvoldoende en onmogelijk om hiermee aan turkse kinderen iets uit te leggen over de engelse taal of om ze uberhaupt te begrijpen als ze allemaal door elkaar schreeuwen. Sommige lessen gaan heel goed en heb ik echt het gevoel dat ik ze iets leer, maar vaak sta ik te schreeuwen tegen de kinderen dat ze stil moeten zijn. Het maakt trouwens niet uit of ik in het turks of engels tegen ze schreeuw, want ze zijn hier nooit onder de indruk en het maakt dus nauwelijks verschil. In de les zijn het monsters maar na de les komen ze alsnog allemaal naar me toe om me te kussen en te zeggen dat ik mooie ogen heb... echt begrijpen doe ik het dus niet..
tot zo ver!
-
15 November 2007 - 19:42
Guus:
Hoi schat,
Ik zag al dat je vanmiddag bezig was met een berichtje. Leuke foto's. Wij hebben afgelopen weekend de verjaardag van Chris gevierd. Het wordt hier nu ook een beetje winter met vorst. Verder gaat hier alles z'n gangetje. We missen je wel, hoor. Nog ruim twee weekjes, en dan ben je gezellig weer even thuis.
Nog veel plezier en we spreken je begin volgende week weer.
Kus van ons. -
26 November 2007 - 13:39
Guus:
Hoi schat,
Nou, het aantal reacties blijft beperkt, dus zal ik nog eens een berichtje maken. Gaat alles goed met je? Ben je al een beetje afscheid aan het nemen? Over een week ben je alweer hier. We missen je wel een beetje hoor. Heb je nog voorkeur wat je zondag wil eten? Boerenkool met worst, of zo? Lekker hollandse kost ipv köfte en dönner kebab.
We bellen je van de week nog.
Kus en tot zondag. -
26 November 2007 - 22:28
Annika:
Hey Viola!!
Heel leuk om al je verhalen te lezen! Dan blijven wij als huisgenoten tussendoor ook op de hoogte wat je daar allemaal doet.. Je komt alweer bijna terug als je dit berichtje leest, een beetje laat, ook al heb ik tussendoor je blogs steeds gelezen, maar bij gebrek aan reactie, een verhaaltje van mij.. Je hebt echt de cultuur daar geproefd, super om dat mee te maken! Kom maar eens langs met alle foto's en andere spannende verhalen die je daar hebt meegemaakt.. Geniet van de laatste paar dagen en kom veilig weer terug!
Liefs,
Annika -
27 November 2007 - 10:51
Irene:
Hoi Vi! Alles goed? Leuke foto's! Heb je al zin om naar huis te gaan? heel veel plezier je laatste dagen in turkije! tot snel! xxx -
27 November 2007 - 15:27
Elly, En Peter:
Hoi Viola,
sry maar we hebben even geen tijd gehad om te reageren, moest even een weekje op m'n rug staan in het ziekenhuis omdat ik niet meer kon zitten, misschien heeft Tom er iets van verteld??????
Leuke foto's met een hoop lekkere dingen om te eten!
Wat betreft dat lesgeven, je weet nu in ieder geval wat je niet wilt gaan doen later.
Geniet nog van je laatste dagen in Turkye en veel plezier en warmte bij je thuiskomst, tot gauw -
28 November 2007 - 19:41
Nel:
jeeeej je bent al bijna thuis:)
veel plezier bij je afscheidsfeestje!
kusje -
03 December 2007 - 13:00
Geertje:
heeej girlie
Wat een boel verhalen, mijn reacties zijn ook niet echt heel erg op tijd! Ik heb alles gelezen, dat wel!
Pom, ik mis je, je moet maar snel een avondje langs wippen ja?! Of ik kom bij jou langs, dikke knuffel!
kus kus geertje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
